Τελ. ενημέρωση:
08-Jan-2010

Με βάση τη βιβλιογραφία και τα νεότερα ανέκδοτα στοιχεία των Γενικών Αρχείων του Κράτους εξετάσαμε το βίο και το έργο του Αναστασίου Λευκία Γεωργιάδη, πρώτου Καθηγητή της Ιστορίας της Ιατρικής, Παθολογίας και Θεραπευτικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώτου Σχολάρχη (Κοσμήτορα) της. Ο Γεωργιάδης υπήρξε μια σημαντική προσωπικότητα του 19ου αιώνα με πλούσιο ιατρικό, εθνικό, κοινωνικό, διδακτικό και συγγραφικό έργο. Γεννήθηκε το 1773 στη Φιλιππούπολη της Ανατολικής Ρωμυλίας και πέθανε στην Αθήνα το 1853. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιένας το 1806, λαμβάνοντας τον τίτλο του διδάκτορα της Ιατρικής και της Χειρουργικής. Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Ευρώπη παρουσιάζοντας σημαντικό συγγραφικό έργο ιατρικού, φιλοσοφικού, εθνικού, κοινωνικού, γλωσσολογικού και μεταφραστικού χαρακτήρα. Το 1821, υποστήριξε ένθερμα το κίνημα του Υψηλάντη και συνέβαλε υλικά και ηθικά στον αγώνα. Σημαντικότερο έργο του είναι το «Πυρετού πεμφιγώδους ή λοιμού αφορισμοί» γραμμένο σε ιωνική διάλεκτο το 1830, κατά το πρότυπο των Ιπποκρατικών «Αφορισμών». Το 1833 κατήλθε στην ελεύθερη Ελλάδα. Ένα έτος αργότερα ορίστηκε μέλος του Ιατροσυνεδρίου, το 1836 έγινε μέλος κι αργότερα πρόεδρος της «Εν Αθήναις Ιατρικής Εταιρείας», ενώ διορίστηκε το 1837 έκτακτος καθηγητής της «Ιστορίας της Ιατρικής, της Γενικής Παθολογίας και της Θεραπευτικής» και «Σχολάρχης» (Κοσμήτορας) της Ιατρικής Σχολής. Λάτρευε με πάθος την αρχαία ελληνική γραμματεία, στο ζωογόνο νάμα της οποίας αναβαπτιζόταν διαρκώς. Αναδείχθηκε αντάξιος των προγόνων του και συνέβαλε αποφασιστικά στα πρώτα βήματα της, αναγεννώμενης από τις στάχτες της, ιατρικής παιδείας του νεοσύστατου κράτους, με τη δράση του στο Πανεπιστήμιο και την ευρύτερη πνευματική του παρουσία.

Λέξεις ευρετηρίου: Αναστάσιος Λευκίας Γεωργιάδης, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιστορία Ιατρικής, Ιστορία του Πανεπιστημίου Αθηνών.