Τελ. ενημέρωση:
11-Nov-2024

Στη σημερινή εποχή, τα άτομα με αναπηρία συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν καταπάτηση των δικαιωμάτων τους και κοινωνικές ανισότητες. Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η μελέτη των υγειονομικών ανισοτήτων και της μη ισότιμης πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας των ατόμων με αναπηρία. Το μοντέλο που επικρατεί πλέον στη μελέτη της αναπηρίας είναι το βιοψυχοκοινωνικό, ενώ ως σύστημα ταξινόμησης χρησιμοποιείται η διεθνής ταξινόμηση της λειτουργικότητας, της αναπηρίας και της υγείας (International Classification of Functioning, Disability and Health, ICF). Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, στη διαμόρφωση των υγειονομικών ανισοτήτων συμβάλλουν δομικοί παράγοντες της κοινωνίας, κοινωνικοί προσδιοριστές της υγείας, παράγοντες κινδύνου και παράγοντες που σχετίζονται με το σύστημα υγείας. Οι κυριότεροι φραγμοί πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας αφορούν σε εμπόδια κρατικής πολιτικής και νομοθεσίας, φραγμούς χρηματοδότησης, περιβαλλοντικά εμπόδια, φραγμούς επικοινωνίας, ενημέρωσης και συντονισμού, καθώς και εμπόδια ανθρώπινου δυναμικού. Η άρση των φραγμών αυτών πρέπει να αποτελεί κρατική προτεραιότητα και περιλαμβάνει την αλλαγή της νομοθεσίας και του πολιτικού προσανατολισμού, την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, τα συμπεριληπτικά μοντέλα φροντίδας, τις εύλογες προσαρμογές, την αξιοποίηση του καθολικού σχεδιασμού και, τέλος, την εκπαίδευση και την αύξηση του ανθρώπινου δυναμικού. Ως συμπέρασμα τονίζεται η ανάγκη λήψης περισσότερο εντατικών και στοχευμένων μέτρων για την εξασφάλιση ισότητας στην υγεία των ατόμων με αναπηρία.

Λέξεις ευρετηρίου: Αναπηρία, Πρόσβαση, Υγειονομικές ανισότητες, Υπηρεσίες υγείας.