Τελ. ενημέρωση:
09-Mar-2021

Οι συνεχείς εξελίξεις στο πεδίο της φαρμακευτικής καινοτομίας και η συνεπαγόμενη τάση αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης αποτελούν διεθνώς πρόκληση για την επιστημονική κοινότητα και τις αρμόδιες για τη διαμόρφωση πολιτικής αρχές. Στην Ελλάδα, λόγω της ανεπαρκούς ωρίμανσης μηχανισμών που μπορούν να συμβάλλουν στον έλεγχο της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, όπως η Αξιολόγηση Τεχνολογιών Υγείας, η διαπραγμάτευση των τιμών αποζημίωσης και η συνταγογράφηση βάσει κατευθυντήριων οδηγιών, ως βασικό εργαλείο ελέγχου του κόστους έχει επιλεγεί η νομοθέτηση ορίου δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης και ο μηχανισμός των υποχρεωτικών εκπτώσεων όγκου (rebate) και των αυτόματων επιστροφών (claw back) που θεσμοθετήθηκε κατά την περίοδο της αυστηρής δημοσιονομικής επιτήρησης. Αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι το νομοθετημένο όριο δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης είναι χαμηλό για τα δεδομένα των αναγκών του ελληνικού πληθυσμού και ότι το συνεπαγόμενο ύψος των αυτόματων επιστροφών λόγω της υπέρβασης του ορίου αυτού είναι υπερβολικά μεγάλο για τη φαρμακοβιομηχανία. Σκοπός του άρθρου αυτού είναι να συμβάλλει σε μια αναγκαία για τη χώρα μας συζήτηση που θα αποσκοπεί στον προσδιορισμό του επιθυμητού για τα δεδομένα της Ελλάδας ορίου δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης και στη δικαιότερη κατανομή του claw back –για όσο διάστημα ο εν λόγω μηχανισμός ισχύει– μέσω της διαμόρφωσης κλειστών προϋπολογισμών ανά ATC4 θεραπευτική κατηγορία.

Λέξεις ευρετηρίου: ATC κατηγοριοποίηση, Δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, Υποχρεωτικές αυτόματες επιστροφές (claw back).