Τελ. ενημέρωση:
15-Jan-2020

ΣΚΟΠΟΣ Η εκτίμηση της πρόσβασης των μεταναστών στις υπηρεσίες υγείας στην Ελλάδα, καθώς και η διερεύνηση της χρήσης από αυτούς των υπηρεσιών υγείας.

ΥΛΙΚΟ KAI ΜΕΘΟΔΟΣ Πραγματοποιήθηκε μια συγχρονική μελέτη με 1152 μετανάστες έπειτα από την πληροφορημένη συγκατάθεση τους. Οι μετανάστες προέρχονταν από τις εξής χώρες: Αλβανία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Φιλιππίνες, Αφγανιστάν, Ουκρανία, Γεωργία, Νιγηρία, Αιθιοπία, Αίγυπτος και Μολδαβία. Η μέθοδος δειγματοληψίας που χρησιμοποιήθηκε ήταν η δειγματοληψία με τη μορφή «χιονοστιβάδας» και το ποσοστό συμμετοχής ήταν 60% (=1152/1920). Το ερωτηματολόγιο της μελέτης περιλάμβανε δημογραφικά χαρακτηριστικά των μεταναστών, χαρακτηριστικά αναφορικά με την κατάσταση της υγείας και χαρακτηριστικά αναφορικά με την πρόσβαση και τη χρήση των υπηρεσιών υγείας. Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με το IBM SPSS 21.0 (Statistical Package for Social Sciences).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Η μέση ηλικία των μεταναστών ήταν 37,6 έτη, ενώ η μέση διάρκεια παραμονής στην Ελλάδα ήταν 10,9 έτη. Οι περισσότεροι μετανάστες που είχαν βιβλιάριο υγείας και νομιμοποιητικά έγγραφα παραμονής ήταν οι Αλβανοί και οι Αφρικανοί. Το 36,5% των μεταναστών αυτοεκτίμησαν ότι έχουν χειρότερη πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας σε σχέση με τους Έλληνες, με το ποσοστό αυτό να είναι μεγαλύτερο για τους Ασιάτες και τους Αφρικανούς. Αναφορικά με τις προληπτικές εξετάσεις αίματος, αρτηριακής πίεσης και χοληστερόλης, οι Αλβανοί τις πραγματοποιούσαν συχνότερα και ακολούθως οι Ανατολικοευρωπαίοι, οι Αφρικανοί και οι Ασιάτες. Το 21% των μεταναστών είχε ανάγκες για υπηρεσίες υγείας, τις οποίες όμως δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει, με τις συχνότερες ανικανοποίητες ανάγκες να είναι η πραγματοποίηση εξετάσεων και η επίσκεψη σε ιατρό και οδοντίατρο εκτός νοσοκομείου. Οι συχνότερες αιτίες μη ικανοποίησης της ανάγκης για χρήση υπηρεσιών υγείας ήταν το υψηλό κόστος, η έλλειψη βιβλιαρίου υγείας, η αδυναμία κλεισίματος ραντεβού και ο μεγάλος χρόνος αναμονής. Επιπλέον, το 21% των μεταναστών είχε ανάγκη για λήψη φαρμάκου, την οποία όμως δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει, με συχνότερη αιτία να είναι η έλλειψη χρημάτων. Οι συχνότερες δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι μετανάστες στα τμήματα επειγόντων περιστατικών και στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων ήταν οι πολύπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες, η αδιαφορία του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού και η επικοινωνία.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η πρόσβαση των μεταναστών στις υπηρεσίες υγείας και η χρήση τους αποτελεί ένα σημαντικό ζήτημα παγκοσμίως και ο περιορισμός των ανισοτήτων είναι επιτακτικός, όπως δείχνει και η παρούσα μελέτη. Η ισότιμη πρόσβαση των μεταναστών στις υπηρεσίες υγείας θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την κοινωνική τους ενσωμάτωση στις χώρες υποδοχής

Λέξεις ευρετηρίου: Μετανάστες, Πρόσβαση, Υπηρεσίες υγείας, Χρήση.