Τελ. ενημέρωση:
11-Aug-2015

Η θαυματουργική Ιατρική ήταν ευρέως διαδεδομένη στην κοινωνία του βυζαντινού κράτους και προσέφευγαν σε αυτή όχι μόνο τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, αλλά και η βυζαντινή αριστοκρατία μέχρι και η αυτοκρατορική αυλή. Κύριοι εκπρόσωποι της θαυματουργικής Ιατρικής ήταν οι Ανάργυροι ιατροί της ορθόδοξης εκκλησίας, και η θεραπεία ακολουθούσε συνήθως μετά από ιαματικό όνειρο. Στο παρόν άρθρο, παρουσιάζεται ο θαυματουργικός τρόπος θεραπείας που έλαβε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός όταν αρρώστησε από πανώλη, αρθρίτιδα, αφροδίσιο νόσημα και λιθίαση του ουροποιητικού. Σύμφωνα με την υπάρχουσα βιβλιογραφία, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός νόσησε σοβαρά και ευεργετήθηκε από τη Θεία Χάρη, σε τέσσερις τουλάχιστον περιπτώσεις: Όταν ασθένησε σοβαρά από πανώλη την περίοδο του λοιμού (541–542) φθάνοντας στα πρόθυρα του θανάτου, όταν έπασχε από αρθρίτιδα στο γόνατο, από αφροδίσιο νόσημα που του μετέδωσε η αυτοκράτειρα Θεοδώρα, και από λιθίαση του ουροποιητικού του συστήματος. Σε όλες τις περιπτώσεις η ίαση ήταν θαυματουργική, για την μεν πανώλη από θαύμα των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, για την αρθρίτιδα από θαυματουργική ίαση από τα οστά της Αγίας Ειρήνης, του αφροδίσιου νοσήματος μετά από θαύμα του οσίου Σαμψών και από τη λιθίαση του ουροποιητικού μετά από παρέμβαση της Παναγίας. Μέχρι το 12ο αιώνα υπήρχε μια παντοδυναμία της θαυματουργικής θεραπευτικής και όλα τα κοινωνικά στρώματα κατέφευγαν σε αυτή. Οι θαυματουργικές θεραπείες των νοσημάτων του αυτοκράτορα Ιουστινιανού του Α΄ αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα θεϊκής παρέμβασης στη θεραπεία των ασθενειών.

Λέξεις ευρετηρίου: Βυζαντινή Ιατρική, Θαύματα, Ιουστινιανός A΄.