Τελ. ενημέρωση:
19-Feb-2014

Η ανίχνευση και ο χαρακτηρισμός (ταυτοποίηση και τυποποίηση) παθογόνων ή μη μικροοργανισμών αποτελούν θέματα μείζονος σημασίας για την κλινική και την εργαστηριακή πρακτική. Οι μοριακές διαγνωστικές τεχνικές είναι αρωγοί στην προσπάθεια για την τυποποίηση των μικροοργανισμών, αλλά και την αύξηση της διαγνωστικής ευαισθησίας ταυτόχρονα με τη συντόμευση της διαγνωστικής πράξης. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται ταχύτερη και ακριβέστερη αντιμετώπιση των παθογόνων μικροβίων, είτε αυτά έχουν ήδη προσβάλει ανθρώπους, ζώα και φυτά είτε υπάρχουν στα τρόφιμα και στο περιβάλλον των συγκεκριμένων ξενιστών. Η ανακάλυψη της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) και των άλλων παρεμφερών μοριακών τεχνικών βοήθησε στην ταχεία ανάπτυξη της μοριακής διαγνωστικής πρακτικής. Επί πλέον, η PCR πραγματικού χρόνου επιτρέπει τον ποιοτικό και τον ποσοτικό προσδιορισμό των μικροοργανισμών παρέχοντας σημαντική πληροφόρηση για τη θεραπεία του ξενιστή. Βέβαια, η χρήση της τεχνικής PCR πιθανόν να εμφανίσει περιορισμούς, όπως ψευδώς θετικά αποτελέσματα λόγω επιμολύνσεων. Γι' αυτόν το σκοπό πραγματοποιείται μια προσπάθεια ανάπτυξης νέων ή τροποποιημένων μοριακών διαγνωστικών τεχνικών, οι οποίες χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη ασφάλεια, ευαισθησία και ειδικότητα. Οι περισσότερες από αυτές κάνουν δειλά βήματα στα διαγνωστικά εργαστήρια, λόγω της κυριαρχίας της PCR, της αναγκαιότητας ύπαρξης ακριβού και ειδικού εργαστηριακού εξοπλισμού με παράλληλη χρήση αυτού από καταρτισμένο προσωπικό και, τέλος, λόγω του υψηλότερου κόστους αναλώσιμων. Το πρόβλημα της υιοθέτησης τυποποιημένων μεθοδολογιών, ή έστω διαδικασιών, τεχνικών και πρωτοκόλλων έκδοσης αποτελεσμάτων γιγαντώνεται καθώς πλέον απαιτείται συμβατότητα αποτελεσμάτων για διεργαστηριακές συνεργασίες σε ευρύτατες γεωγραφικές περιοχές μεταξύ φορέων που υλοποιούν μοριακή διάγνωση. Σε αυτή την ανασκόπηση παρουσιάζονται οι κυριότερες μοριακές τεχνικές διάγνωσης που χρησιμοποιούνται σε κλινικές και εργαστηριακές εφαρμογές.

Λέξεις ευρετηρίου: Μικροβιολογία, Μοριακή διάγνωση.