Τελ. ενημέρωση:
10-Jan-2013

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ2) αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας με υψηλό ποσοστό νοσηρότητας και θνησιμότητας, καθώς και δαπανών υγειονομικής περίθαλψης. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι μεγάλο ποσοστό ατόμων με ΣΔ2 παρουσιάζουν υπνική άπνοια. Επίσης, υπάρχουν ενδείξεις ότι η υπνική άπνοια είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακή νοσηρότητα και θνησιμότητα. Δεδομένα τόσο από επιδημιολογικές όσο και από κλινικές μελέτες δείχνουν ότι η υπνική άπνοια συνδέεται ανεξάρτητα με αλλαγές στο μεταβολισμό της γλυκόζης, καθώς και με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΣΔ2. Μελέτες σε ανθρώπους και ζώα έχουν δείξει ότι η διαλείπουσα υποξία και η μειωμένη διάρκεια ύπνου, που χαρακτηρίζουν την υπνική άπνοια, ασκούν αρνητικές επιδράσεις στο μεταβολισμό της γλυκόζης. Τα παραπάνω οδηγούν σε ενεργοποίηση του αυτόνομου νευρικού συστήματος, σε μεταβολές της νευροενδοκρινικής λειτουργίας και σε απελευθέρωση ισχυρών φλεγμονωδών μεσολαβητών όπως του παράγοντα νέκρωσης των όγκων α (tumor necrosis factor-α, TNF-α) και της ιντερλευκίνης 6 (interleukin-6, IL-6). Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι η σύνοψη των υπαρχόντων βιβλιογραφικών δεδομένων σχετικά με την ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ ΣΔ2 και υπνικής άπνοιας.

Λέξεις ευρετηρίου: Αντίσταση στην ινσουλίνη, Σακχαρώδης διαβήτης, Υπνική άπνοια.