Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής

Τελ. ενημέρωση:

19-Nov-2012

Αρχ Ελλ Ιατρ, 29(5), Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2012, 599-605

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Αυτοαξιολόγηση κατάθλιψης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη σε σχέση με τις επιπλοκές του

Μ. Ρεκλείτη,¹ Ζ. Ρούπα,² Ι. Κυριαζής,³ Γ. Βόζνιακ,⁴ Μ. Σαρίδη,⁵ Π. Κυλούδης,⁶ Μ. Κουράκος,⁷ Κ. Σουλιώτης⁸
¹Αναισθησιολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου, Κόρινθος
²Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Λευκωσία, Κύπρος
³Β΄ Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Ιατρείο, Γενικό Νοσοκομείο «Ασκληπιείο Βούλας», Αθήνα
⁴Ακτινολογικό Τμήμα, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα
⁵Διεύθυνση Νοσηλευτικής Υπηρεσίας, Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου, Κόρινθος
⁶Ψυχιατρική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Γ. Παπανικολάου», Θεσσαλονίκη
⁷Διεύθυνση Νοσηλευτικής Υπηρεσίας, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Αθήνα
⁸Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Κόρινθος

ΣΚΟΠΟΣ Καταγραφή και μελέτη των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και 2, καθώς και συσχέτιση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης της κατάθλιψης με στοιχεία της νόσου και την παρουσία επιπλοκών.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Συνολικά, μελετήθηκαν 164 διαβητικοί ασθενείς (72 άνδρες και 92 γυναίκες, μέσου όρου ηλικίας 66,9±11,53 έτη), σε διαβητολογικά ιατρεία της περιοχής της Αττικής και της πόλης της Κορίνθου. Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η κλίμακα αυτοαξιολόγησης κατάθλιψης του Zung (ZDRS) και δομημένο ερωτηματολόγιο σχετικά με δημογραφικά, σωματομετρικά στοιχεία, καθώς και πληροφορίες σε σχέση με τη νόσο. Η στατιστική ανάλυση διεξήχθη με το στατιστικό πρόγραμμα Statistical Package for Social Sciences (SPSS) έκδοση 18.0.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Το 57,3% των διαβητικών της μελέτης ήταν υπέρβαροι και το 30,5% παχύσαρκοι, με υψηλά ποσοστά κεντρικής παχυσαρκίας (83,3% οι άνδρες και 92,4% οι γυναίκες), ενώ ο μεγάλος δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) και η κεντρική παχυσαρκία συσχετίστηκαν σημαντικά με την κατάθλιψη (p=0,001). Το 50% των διαβητικών εμφάνιζαν συμπτώματα κατάθλιψης σε ήπια επίπεδα και το 20% σε μέτρια επίπεδα, με το γυναικείο φύλο και τη μεγάλη ηλικία να σχετίζονται στατιστικώς σημαντικά με την κατάθλιψη (p=0,001). Όσο μεγαλύτερη ήταν η διάρκεια της νόσου (μέσος όρος 12,96±7,07 έτη) (p=0,001), τα έτη παρακολούθησης σε διαβητολογικό ιατρείο (μέσος όρος 9,08±5,64 έτη) (p=0,005) και η τιμή γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (καλή ρύθμιση το 28,8%) (p=0,001), τόσο πιο μεγάλο ήταν το μέγεθος της κατάθλιψης. Ως συχνότερη επιπλοκή βρέθηκε η στυτική δυσλειτουργία (στους άνδρες, 52,8%) και συσχετίστηκε υψηλά με την ηλικία, ενώ η αμφιβληστροειδοπάθεια (40,2%), η νευροπάθεια (34,8%) και η νεφροπάθεια (22%) συσχετίστηκαν με τη διάρκεια της νόσου και την κατάθλιψη (p=0,001).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η πλειοψηφία του δείγματος εμφάνισε κάποιου βαθμού ήπια ή μέτρια κατάθλιψη και παρατηρήθηκε συσχέτισή της με τον κακό γλυκαιμικό έλεγχο. Επίσης, βρέθηκε ότι η εμφάνιση των περισσότερων χρόνιων επιπλοκών συσχετιζόταν ισχυρά με την εμφάνιση καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Η κατάλληλη διερεύνηση και αξιολόγηση των δυσκολιών, καθώς και η δημιουργία ενός προστατευτικού πλαισίου, έχουν αποφασιστική σημασία για την επίλυση των προβλημάτων, την προσαρμογή του ατόμου, την πρόληψη των επιπλοκών και την επίτευξη της ικανοποιητικής ρύθμισης.

Λέξεις ευρετηρίου: Επιπλοκές, Κατάθλιψη, Σακχαρώδης διαβήτης.