Τελ. ενημέρωση:

   10-Sep-2012
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 29(4), Ιούλιος-Αύγουστος 2012, 468-476

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Αγγειοπλαστική με εμφύτευση γυμνής ή φαρμακευτικά εμποτισμένης ενδοστεφανιαίας πρόθεσης
Συσχέτιση προδιαθεσικών παραγόντων και πρώιμης επαναστένωσης

Χ. Μάλλιος,1 Ε. Παναγούλη,2 Ι. Δοντά,3 Θ. Τρουπής,2 Α. Σπανός,4 Δ. Βενιεράτος2
1Καρδιολογική Κλινική, 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, Αθήνα
2Εργαστήριο Περιγραφικής Ανατομικής, Ιατρική Σχολή, Αθήνα
3Ιατρική Σχολή, Αθήνα
4Α΄ Καρδιολογική Κλινική, Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, Αθήνα

ΣΚΟΠΟΣ Τα νοσήματα της καρδιάς και των αγγείων αποτελούν στη σημερινή εποχή την πρώτη αιτία θανάτου. Η διαδερμική ενδοαυλική αγγειοπλαστική στεφανιαίων αγγείων, με τη χρήση ενδαγγειακών προθέσεων (drug eluting stent, DES ή bare metal stent, BMS) υπήρξε μια σημαντική καινοτομία στη θεραπεία της στεφανιαίας νόσου. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η σύγκριση των δύο τύπων stents ως προς τα ποσοστά επαναστένωσης αυτών. Παράλληλα, έγινε συσχέτιση της επαναστένωσης με κάποιους σημαντικούς προδιαθεσικούς παράγοντες αθηρωμάτωσης και στένωσης των αγγείων.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Το δείγμα της εν λόγω έρευνας αποτέλεσαν στεφανιαίοι καρδιοπαθείς, στους οποίους εφαρμόστηκε αγγειοπλαστική με χρήση DES ή BMS στην Α΄ Καρδιολογική Κλινική του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών, κατά τη διάρκεια των ετών 2005−2010. Από το σύνολο αυτών, επιλέχθηκαν οι ασθενείς εκείνοι οι οποίοι εκδήλωσαν επαναστένωση σε διάστημα 3 και 6 μηνών.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Συνολικά, εμφάνισαν επαναστένωση 57 άτομα (51 άνδρες και 6 γυναίκες), από τα οποία τα 37 είχαν DES και τα 20 BMS. Τα άτομα με BMS (8/20, 40%) εμφάνισαν πιο συχνά επαναστένωση στους 3 μήνες απ' ό,τι αυτά με DES (11/37, 29,7%), χωρίς όμως η συγκεκριμένη διαφορά να είναι στατιστικά σημαντική (p>0,05, p=0,432). Τα άτομα που ήταν παχύσαρκα και τους είχε τοποθετηθεί BMS εμφάνισαν μεγαλύτερο ποσοστό επαναστένωσης (45%, 9/20), ενώ στα άτομα που είχε τοποθετηθεί DES και είχαν οικογενειακό ιστορικό στεφανιαίας νόσου εμφάνισαν μικρότερο ποσοστό επαναστένωσης στους 3 απ' ό,τι στους 6 μήνες. Η μέση τιμή της ολικής χοληστερόλης, των τριγλυκεριδίων, της CRP και της LDL τη στιγμή της επαναστένωσης στα άτομα με DES στους 3 μήνες ήταν μεγαλύτερη από αυτή στους 6 μήνες. Η περισπώμενη αρτηρία βρέθηκε ότι επαναστενώνεται πιο συχνά στους 6 απ' ό,τι στους 3 μήνες, γεγονός που τεκμηριώνεται με στατιστικά σημαντική διαφορά. Το άπω τμήμα του stent επαναστενωνόταν πιο συχνά στους 3 απ' ό,τι στους 6 μήνες και η σχετική διαφορά ήταν στατιστικά σημαντική (p<0,05), ενώ συχνότερα παρατηρήθηκε τέτοιου είδους επαναστένωση στα DES απ' ό,τι στα BMS.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Από την παρούσα μελέτη προέκυψε ότι τα BMS σε σχέση με τα DES εμφανίζουν ταχύτερα επαναστένωση στους 3 μήνες. Από τους προδιαθεσικούς παράγοντες, η παχυσαρκία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην επαναστένωση των BMS σε σχέση με τα DES, ενώ το οικογενειακό ιστορικό εμφανίζεται ως συχνός προδιαθεσικός παράγοντας σε άτομα με DES που είχαν επαναστένωση στους 6 μήνες. Οι λιπιδιολογικοί παράγοντες (ολική και LDL-χοληστερόλη, τριγλυκερίδια) ήταν αυξημένοι στους ασθενείς που εμφάνισαν επαναστένωση στους 3 μήνες και είχαν DES.

Λέξεις ευρετηρίου: Αγγειοπλαστική, Προδιαθεσικοί παράγοντες, Stent, Στεφανιαία νόσος.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής