Τελ. ενημέρωση:
17-Jun-2012

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα της δημόσιας υγείας και μια από τις βασικές αιτίες θνησιμότητας από κακοήθεις νεοπλασίες. Σήμερα, τέσσερις αντινεοπλασματικοί-χημειοθεραπευτικοί παράγοντες, η 5-φθοριοουρακίλη (5-FU), η οξαλιπλατίνη (oxaliplatin), η ιρινοτεκάνη (irinotecan) και η καπεσιταβίνη (capecitabine), έχουν εγκριθεί για τη θεραπεία της νόσου. Παρ' όλο που οι χημειοθεραπευτικοί αυτοί παράγοντες έχουν αυξήσει την αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών προσεγγίσεων και την επιβίωση των ασθενών, έχουν συσχετιστεί και με ανεπιθύμητες ενέργειες, κάποιες από τις οποίες μπορεί να είναι αρκετά σημαντικές. Οι εν λόγω τοξικότητες πιθανόν να είναι δοσο-περιοριστικές και να επηρεάζουν τελικά το χρονοδιάγραμμα χορήγησης της συνολικής θεραπείας. Στρατηγικές διαχείρισης αυτών των ανεπιθύμητων αντιδράσεων μπορεί να αφορούν τόσο στην πρόληψη όσο και στην έγκαιρη αναγνώριση αλλά και αντιμετώπιση μιας τοξικής αντίδρασης. Τέτοιες κατευθυντήριες οδηγίες (guidelines) πρέπει να ενσωματωθούν στο γενικότερο θεραπευτικό πλάνο, γεγονός το οποίο θα ελαχιστοποιήσει τις διακοπές ή την παύση της θεραπείας και θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών. Τέλος, η αναγνώριση νέων προβλεπτικών δεικτών (predictive markers) για την αποτελεσματικότητα των διαφόρων θεραπειών μπορεί να ελαχιστοποιήσει την έκθεση των ασθενών σε θεραπείες που πιθανόν να μην είναι οι καταλληλότερες γι' αυτούς και να μην τους βοηθήσουν. Η σχετική προσέγγιση αποτελεί μια έκφανση της εξατομικευμένης θεραπείας, η οποία μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο έκθεσης ασθενών σε πιθανή άσκοπη τοξικότητα.

Λέξεις ευρετηρίου: Ανεπιθύμητες ενέργειες, Ιρινοτεκάνη, Καπεσιταβίνη, Καρκίνος παχέος εντέρου, Οξαλιπλατίνη, 5-φθοριοουρακίλη.