Τελ. ενημέρωση:
15-Jul-2011

Τα θαύματα στην ιστορική βιβλιογραφία συχνά τοποθετούνται απέναντι στη συμβατική Ιατρική και συνεξετάζονται στο πλαίσιο της λαϊκής ιατρικής θυμοσοφίας. Παρ' ότι τα τελευταία χρόνια η μελέτη του βίου των αγίων και των σύστοιχων θαυμάτων έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον των ιστορικών, παραμένει ασαφές αν τα θαύματα πρέπει να θεωρηθούν μια ιδιαίτερη θεραπευτική πρακτική, εμφανώς διακριτή από τη λαϊκή ιατροφιλοσοφία. Στο παρόν άρθρο, επιχειρείται αδρά να δειχθεί ότι η εφαρμοζόμενη από την εκκλησία ιατρική πρακτική αναγνωρίζει πλήρως την κλασική ιατρική επιστήμη της εποχής και υπό ένα πρίσμα προσφέρει αυτό που σήμερα αποκαλείται «ολιστική Ιατρική». Στη συνέχεια, αναφέρονται στοιχεία από διάφορες κατηγορίες θαυμάτων και κυρίως σε ιδιαίτερες κατηγορίες ηλικιών, όπως οι γυναίκες, τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι, καθώς και σε ιδιαίτερες κατηγορίες νοσημάτων, όπως ψυχιατρικά, νευρολογικά, καθώς και τα οφθαλμιατρικά θαύματα και οι μεταμοσχεύσεις. Τέλος, αναφέρεται ότι η ύπαρξη των θαυμάτων ταυτόχρονα με την πρόοδο της Ιατρικής κατά το Βυζάντιο αποδεικνύει ότι οι Βυζαντινοί, τουλάχιστον στο κοσμικό πλαίσιο, απέδιδαν ιδιαίτερη σημασία στο σώμα και τη θεραπεία του.

Λέξεις ευρετηρίου: Άγιοι, Βυζάντιο, Διαλεκτική, Θαύμα, Ιατρική.