Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής

Τελ. ενημέρωση:

29-Jul-2010

Αρχ Ελλ Ιατρ, 27(4), Ιούλιος-Αύγουστος 2010, 643-649

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Ο ρόλος των μεταλλάξεων Leiden και G20210A της προθρομβίνης
στην καρωτιδική στένωση σε διαβητικούς ασθενείς τύπου 2

Θ. Φρεγγίδης,¹ A. Θεοδωρίδης,²A. Λαμπρόπουλος³
¹Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη
²Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Κιλκίς, Κιλκίς
³Εργαστήριο Βιολογίας-Γενετικής, Τμήμα Βιολογικών Επιστημών και Προληπτικής Ιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη

ΣΚΟΠΟΣ Ο σακχαρώδης διαβήτης (ΣΔ) αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου εμφάνισης επεισοδίων αρτηριακής θρόμβωσης. Επιπλέον, οι διαβητικοί ασθενείς παρουσιάζουν αυξημένη καρωτιδική στένωση και ιδιαίτερη αύξηση του πάχους του μέσου χιτώνα αυτών των αρτηριών. Οι μεταλλάξεις Leiden (FVL) και G202210A της προθρομβίνης (FIIG20210A) ευθύνονται για επεισόδια φλεβικής κυρίως, αλλά και αρτηριακής θρόμβωσης σε ορισμένες περιπτώσεις. Σε κάποιες εργασίες, οι φορείς των ανωτέρω μεταλλάξεων εμφάνιζαν αυξημένη καρωτιδική στένωση σε σχέση με άτομα που έφεραν το φυσιολογικό γονότυπο. Αναζητήθηκε ο ρόλος των μεταλλάξεων Leiden και G20210A της προθρομβίνης στην καρωτιδική στένωση και στην πάχυνση του μέσου χιτώνα σε ασθενείς με ΣΔ τύπου 2.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Τριακόσια εξήντα δύο ασθενείς με ΣΔ τύπου 2 από τα διαβητολογικά ιατρεία του Γενικού Νοσοκομείου Κιλκίς και της Α΄ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ ελέγχθηκαν για την ύπαρξη των μεταλλάξεων Leiden και G20210A της προθρομβίνης με τη μέθοδο της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) (145 άνδρες και 217 γυναίκες, μέσης ηλικίας 65,8±10 ετών). Ακολούθησε υπερηχοτομογραφικός έλεγχος με triplex των καρωτίδων σε 55 από τα άτομα της μελέτης και, συγκεκριμένα, σε 20 άτομα με το φυσιολογικό γονότυπο, σε 10 άτομα φορείς της μετάλλαξης G20210A της προθρομβίνης, σε 23 άτομα φορείς της μετάλλαξης του παράγοντα V Leiden και σε 2 άτομα φορείς και των δύο μεταλλάξεων. Όλοι αυτοί οι ασθενείς στους οποίους έγινε υπερηχοτομογραφικός έλεγχος είχαν παρόμοιους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά επεισόδια.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Έξι άτομα (50%) φορείς της μετάλλαξης G20210A της προθρομβίνης (p=0,258), 6 άτομα (24%) φορείς της μετάλλαξης Leiden (p=0,651) και 6 άτομα (30%) με φυσιολογικό γονότυπο είχαν αυξημένη αθηρωμάτωση στις καρωτίδες, ενώ 6 άτομα (50%) φορείς της μετάλλαξης G20210A της προθρομβίνης, 19 άτομα (76%) φορείς της μετάλλαξης Leiden και 14 άτομα (70%) με φυσιολογικό γονότυπο δεν παρουσίαζαν αυξημένη αθηρωμάτωση στις καρωτίδες αρτηρίες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η καρωτιδική στένωση και η πάχυνση του μέσου χιτώνα των ίδιων αρτηριών δεν επηρεάζεται από την ύπαρξη των μεταλλάξεων Leiden και G20210A της προθρομβίνης στο συγκεκριμένο δείγμα των διαβητικών ασθενών τύπου 2 της παρούσας μελέτης.

Λέξεις ευρετηρίου: G20210A προθρομβίνη, Θρομβοφιλία, Καρωτιδική στένωση, Leiden, Σακχαρώδης διαβήτης.