Τελ. ενημέρωση:

   09-Mar-2009
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 25(6), Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2008, 771-780

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Δυσλειτουργία του αγγειακού ενδοθηλίου σε παιδιά με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία

Ε.Σ. Χατζηπαντελής,1,2 Μ. Αθανασίου-Μεταξά,1 Β. Τζιμούλη,1 Α. Ταπάρκου,1 Ν. Γομπάκης,1 Β. Σίδη,2 Θ. Παπαγεωργίου,3
Β. Γαρυπίδου,4 Δ. Κλέτα,5 Ε. Βαγδατλή,5 Χ. Τσάνταλη,1 Δ.Ε. Κολιούσκας,2 Φ. Αθανασιάδου-Πιπεροπούλου,3 Φ. Κανακούδη-Τσακαλίδου1

1Α΄ Παιδιατρική Κλινική, ΑΠΘ
2Παιδοογκολογικό Τμήμα, «Ιπποκράτειο» ΓΝΘ
3Β΄ Παιδιατρική Κλινική, ΑΠΘ
4Αιματολογικό Εργαστήριο, Β΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ
5Αιματολογικό Εργαστήριο, «Ιπποκράτειο» ΓΝΘ, Θεσσαλονίκη

ΣΚΟΠΟΣ Σκοπό της μελέτης αποτέλεσε ο καθορισμός των επιπέδων των δεικτών ενεργοποίησης του ενδοθηλίου των αγγείων και των παραμέτρων του πηκτικού μηχανισμού σε παιδιά με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία (ΟΛΛ) και η σύγκριση των αποτελεσμάτων με γνωστούς προγνωστικούς παράγοντες και την πορεία της νόσου για τη διερεύνηση της πιθανής προγνωστικής τους αξίας.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Για το σκοπό αυτό μελετήθηκαν 52 παιδιά με ΟΛΛ, 19 με θεραπευθείσα ΟΛΛ, 1-10 έτη μετά από το τέλος της θεραπείας, καθώς και 28 υγιή παιδιά. Σε όλους τους ασθενείς, καθώς και στα παιδιά των ομάδων ελέγχου, προσδιορίστηκαν οι εξής εργαστηριακές παράμετροι: (α) Μηχανισμός πήξης: αριθμός αιμοπεταλίων, χρόνος προθρομβίνης, χρόνος μερικής θρομβοπλαστίνης, χρόνος θρομβίνης, ινωδογόνο, παράγοντας von Willebrand (vWF), αντιθρομβίνη ΙΙΙ, πρωτεΐνη C, πρωτεΐνη S, αντίσταση ενεργοποιημένης πρωτεΐνης C, α2-μακροσφαιρίνη, θρομβομοντουλίνη (TM), ιστικός ενεργοποιητής του πλασμινογόνου, αναστολέας ενεργοποιητή του πλασμινογόνου, πλασμινογόνο, α2-αντιπλασμίνη, διμερή ινώδους. (β) Παράγοντες του ενδοθηλίου: P-σελεκτίνη, μόριο προσκόλλησης αγγειακού κυττάρου, β2-ιντεγκρίνες, μονοξείδιο του αζώτου, ενδοθηλίνη-1, αιμοπεταλιακός αυξητικός παράγοντας.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ H στατιστική ανάλυση των δεδομένων της μελέτης και η αξιολόγηση των ευρημάτων οδήγησε στα ακόλουθα αποτελέσματα και συμπεράσματα: Στα παιδιά με ΟΛΛ, η σημαντική αύξηση των ΤΜ και vWF κατά τη διάγνωση αλλά και κατά τη θεραπεία αντανακλά τη σοβαρή δυσλειτουργία του αγγειακού ενδοθηλίου, η οποία οφείλεται στην ίδια τη νόσο. Παράλληλα, η σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ ΤΜ, vWF και αριθμού λευκοκυττάρων κατά τη διάγνωση της νόσου, όπως και η παραμονή υψηλών επιπέδων ΤΜ στα παιδιά με κακή έκβαση της νόσου, πιθανόν να καθιστούν τις παραμέτρους αυτές επιπρόσθετους προγνωστικούς δείκτες της παιδικής ΟΛΛ. Επίσης, τα ευρήματα της μελέτης υποδηλώνουν την παρουσία μιας υποκλινικής συνήθως υπερπηκτικής κατάστασης κατά την οξεία φάση της ΟΛΛ στα παιδιά, ενώ οι διαταραχές που διαπιστώθηκαν κατά την ύφεση πιθανόν να οφείλονται στη χημειοθεραπεία.

Λέξεις ευρετηρίου: Αγγειακό ενδοθήλιο, ΟΛΛ, Παιδιά.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής