Τελ. ενημέρωση:
13-Nov-2007

Η εισαγωγή της αιμοκάθαρσης ως θεραπείας της χρονίας νεφρικής ανεπάρκειας (ΧΝΑ) αντιπροσωπεύει μια από τις σημαντικότερες ιατρικές εξελίξεις του 20ού αιώνα. Η ανακάλυψη από τον Willem J. Kolff το 1943 του πρώτου μηχανήματος τεχνητού νεφρού αποτέλεσε την αρχή μιας αλματώδους ανάπτυξης στην ιστορία της αιμοκάθαρσης. Ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια, που η τελική τους κατάληξη ήταν ο θάνατος στις αρχές του αιώνα μας, τώρα με την εφαρμογή της χρονίας περιοδικής αιμοκάθαρσης έχουν περισσότερα αλλά και πλέον ποιοτικά χρόνια ζωής. Ουσιαστικά, όμως, ορόσημο στη θεραπεία της χρονίας αιμοκάθαρσης αποτέλεσε η εισαγωγή των εξωτερικών αρτηριοφλεβικών παρακάμψεων από τους Quinton et al το 1960, αλλά κυρίως η ανάπτυξη της ενδογενούς αρτηριοφλεβικής επικοινωνίας από τους Appel et al το 1966. Αν και τα προσθετικά, υποδόρια τοποθετούμενα, μοσχεύματα έκαναν την εμφάνισή τους λίγο αργότερα (1973), δυστυχώς από τότε μέχρι την 1η έκδοση των DOQI (αμερικανικές συστάσεις για τη νεφρική νόσο) η ιστορία των αγγειακών προσπελάσεων είχε μια αργή σχετικά πορεία. Στην παρούσα ανασκόπηση περιγράφεται η ιστορία των αγγειακών προσπελάσεων σε χρόνια αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς από την εποχή του Willem J. Kolff μέχρι σήμερα.

Λέξεις ευρετηρίου: Ιστορία της αιμοκάθαρσης, Willem J. Kolff.