Τελ. ενημέρωση:

   02-Aug-2006
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 23(2), Μάρτιος-Απρίλιος 2006, 173-177

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Η χιτοτριοζιδάση σε νεογνά με συστηματική μυκητίαση και κοινές μικροβιακές λοιμώξεις

Ι. Λαμπαδαρίδης,1 Ε. Δημητρίου,2 Μ. Θεοδωράκη,1 Α. Βελεγράκη,3 Γ. Καφαλίδης,1 Ε. Μιχελακάκη2
1ΜΕΝ Νεογνών, Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας, Πειραιάς
2Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», Αθήνα
3Κέντρο Αναφοράς Μυκητιάσεων, Ιατρική Σχολή, Αθήνα

ΣΚΟΠΟΣ Η μελέτη της χιτοτριοζιδάσης, ενζύμου με χιτινολυτική δράση που παράγεται από ενεργοποιημένα μακροφάγα, σε νεογνά με συστηματική μυκητιασική λοίμωξη και κοινές μικροβιακές λοιμώξεις.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ H δραστικότητα της χιτοτριοζιδάσης μετρήθηκε σε διαδοχικά δείγματα πλάσματος και ούρων σε 8 νεογνά με μυκητιασική λοίμωξη (7/8 C. albicans, 1/8 Aspergillus niger). Mετρήθηκαν τουλάχιστον 4 δείγματα ανά νεογνό, με διάστημα 1 εβδομάδας. Μετρήσεις έγιναν επίσης σε 15 νεογνά στη διάγνωση Gram-θετικών και Gram-αρνητικών λοιμώξεων.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Αύξηση της δραστικότητας της χιτοτριοζιδάσης παρατηρήθηκε στο πλάσμα ή και στα ούρα σε 7/8 νεογνά με μυκητιασική λοίμωξη (1,2-9 και 1,9-150x του ανώτερου φυσιολογικού ορίου, αντίστοιχα). Τα επίπεδα της χιτοτριοζιδάσης μειώθηκαν ή αυξήθηκαν ανάλογα με την έκβαση της νόσου. Αύξηση παρατηρήθηκε επίσης στο πλάσμα και στα ούρα 13/15 νεογνών με μικροβιακές λοιμώξεις (1,9-12,5 και 1,5-40x του ανώτερου φυσιολογικού ορίου, αντίστοιχα).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης, η αύξηση της χιτοτριοζιδάσης παρατηρείται όχι μόνο σε μυκητιασικές αλλά και σε κοινές μικροβιακές λοιμώξεις. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αποτελέσει ειδικό δείκτη ύπαρξης μυκητιασικής λοίμωξης. Διαδοχικές μετρήσεις, ιδιαίτερα στα ούρα, μπορεί να αποτελέσουν κριτήριο ανταπόκρισης στην εφαρμοζόμενη θεραπεία.

Λέξεις ευρετηρίου: Βακτηριακές λοιμώξεις, Μυκητιασικές λοιμώξεις, Νεογνά, Χιτοτριοζιδάση.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής