Τελ. ενημέρωση:
07-Jul-2004

Η σύγχρονη θεώρηση της θεραπευτικής αντιμετώπισης του σηπτικού συνδρόμου περιλαμβάνει τη συντηρητική και την αιτιολογική αντιμετώπιση του ασθενούς. Έτσι, ο ασθενής υποστηρίζεται με την ενδοφλέβια χορήγηση υγρών, ινοτρόπων και ενδεχόμενο τεχνητό αερισμό, ενώ η αιτιολογική αντιμετώπισή του περιλαμβάνει την εκρίζωση της σηπτικής εστίας και τη χορήγηση αντιβιοτικών ευρέος φάσματος, όπως καρβαπενεμών ή συνδυασμού κεφαλοσπορινών γ΄ γενεάς και αμινογλυκοσιδών. Η επιλογή αντιβιοτικού θα πρέπει να γίνεται προσεκτικά λόγω του ενδεχόμενου κινδύνου επίτασης της σηπτικής διεργασίας από τις ενδοτοξίνες που απελευθερώνονται κατά τη λύση του βακτηριακού κυττάρου. β-λακταμικά παράγωγα, που δρουν μέσω αναστολής της PBP-3 του κυτταρικού τοιχώματος των βακτηρίων, όπως η κεφουροξίμη, η κεφοταξίμη και η κεφταζιντίμη, προκαλούν μεγαλύτερη απελευθέρωση ενδοτοξινών συγκριτικά με τις καρβαπενέμες και τις κινολόνες. Στα πλαίσια της αιτιολο γικής αντιμετώπισης της σηπτικής διεργασίας περιλαμβάνονται και οι προσπάθειες ανοσοπαρέμβασης στα διάφορα στάδια παραγωγής και απέκκρισης των μεσολαβητών της φλεγμονής. Σε αυτές εντάσσονται τα μονοκλωνικά αντισώματα και οι διαλυτοί υποδοχείς του TNFα, οι αναστολείς της συνθετάσης του μονοξειδίου του αζώτου και η χορήγηση πολυακόρεστων λιπαρών οξέων. Από το σύνολο των προσπαθειών ανοσοπαρέμβασης, πιο επιτυχημένη φαίνεται να είναι η ενδοφλέβια χορήγηση της ανασυνδυασμένης πρωτεΐνης C. Το σκεπτικό χρήσης της πηγάζει από την ανασταλτική επίδρασή της στη βιοσύνθεση των προφλεγμονωδών κυτταροκινών. Περαιτέρω μελέτη των παθογενετικών μηχανισμών της σήψης θα ήταν δυνατό ενδεχομένως να οδηγήσει σε αποτελεσματικότερους τρόπους ανοσοπαρέμβασης.

Λέξεις ευρετηρίου: Ανοσοτροποποίηση, Αντιμικροβιακά, Κυτταροκίνες, Σήψη.