Τελ. ενημέρωση:
31-Aug-2004

ΣΚΟΠΟΣ Σκοπός της εργασίας ήταν η μελέτη της συμβολής του γιατρού πρωτοβάθμιας περίθαλψης στη διάγνωση και αντιμετώπιση της χρονίας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ).

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ 65 γιατροί πρωτοβάθμιας περίθαλψης συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο, που περιελάμβανε το κύριο και τα άλλα δύο στοιχεία από το ιστορικό, τη φυσική εξέταση, την ακτινογραφία θώρακος και το λειτουργικό έλεγχο της αναπνοής που χρησιμοποιούσαν για τη διάγνωση και την παρακολούθηση ασθενών με χρονία βρογχίτιδα, εμφύσημα και άσθμα. Ακολούθως, συμπλήρωσαν τη θεραπεία που επέλεγαν στην αντιμετώπιση ασθενών με ΧΑΠ στη χρονία φάση και στις παροξύνσεις.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Το 11,5% των ασθενών που εξετάζονταν από γενικούς γιατρούς έπασχε από ΧΑΠ. Μόνο 23 στους 65 γιατρούς θεωρούσε ότι ο χρόνιος παραγωγικός βήχας ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της χρονίας βρογχίτιδας. 12 γιατροί έθεταν τη διάγνωση εμφυσήματος με βάση την ακτινογραφία θώρακος, τη φυσική εξέταση και το ιστορικό καπνίσματος. Οι 6 από τους 65 γιατρούς θεωρούσαν τη μέτρηση της διαχυτικής ικανότητας βοηθητική στη διάγνωση εμφυσήματος. Περίπου 1 στους 4 γιατρούς θεωρούσε ότι η σπιρομέτρηση ήταν αναγκαία στην παρακολούθηση ασθενών με ΧΑΠ. Τα δισκία θεοφυλλίνης και τα βλεννολυτικά ήταν τα δημοφιλέστερα φάρμακα στη ΧΑΠ και τα αδρενεργικά εισπνεόμενα στις παροξύνσεις της νόσου.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ο ρόλος των γιατρών πρωτοβάθμιας περίθαλψης είναι ιδιαίτερα σημαντικός στην αντιμετώπιση της ΧΑΠ, απαιτούνται όμως περισσότερα εκπαιδευτικά προγράμματα, που θα βελτιώσουν τις γνώσεις τους στη διάγνωση, τη θεραπεία και το λειτουργικό έλεγχο της αναπνοής.

Λέξεις ευρετηρίου: Γιατροί πρωτοβάθμιας περίθαλψης, Εμφύσημα, Xρονία βρογχίτιδα.